Toros göknannın tip alttürü (Subsp. cilicica) doğal yayılışını Doğu Akdeniz kesiminde (Mersin, Adana,
Kahramanmaraş ve Hatay) yapmakta olup, tomurcukları reçinesiz ve genç sürgünleri tüylüdür. Buna karşılık,
subsp. isaurica'nın tomurcukları reçineli ve genç sürgünler çıplaktır (tüysüz). Bu alttürün doğal yayılışı
Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya orman bölgeleri).
Toros göknannın Abies cilcica Carr. subsp cilicica ve Abies cilcica Car. supsp. isaurica
Coode ve Cullen olmak üzere iki alttürü bulunmaktadır (COODE/CULLEN 1965, KAYACIK 1980, YALTIRIK/EFE 1994, ANŞIN 1994). Bu alttürün doğal yayılışı Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya ormanbölgeleri).BOZKUŞ (1987), kapsamlı arazi çalışmalarını içeren araştırmalarına göre, bu iki alttürün yayılış alanlarına paralel olarak, kabuk renk ve formlarında da farklılıklar olduğunu belirtmektedir. Göksu Irmağı’nm doğusunda yayılış gösteren cilicica alttürüne ait bireylerin çoğunda, kabuğun titrek kavak gövdesini andıran boz bir renk taşıdığını, ileri yaşlarda ise oransal olarak daha az çatlaklık
gösterdiğini ifade etmektedir, göksu Irmağı’nın batısında yayılış gösteren isaurica alttüründe
ise kabuk renklerinin başlangıçtan itibaren gri veya koyu gri, ileri yaşlarda da gövdenin yukarı kısımlarına
kadar, pul pul derin çatlaklar gösterdiğini belirtmektedir. Prof.Dr. BOYDAK M.,İ.Ü. Orman Fakültesi,
Silvikültür Anabilim Dalı,12.01.2000, A NEW VARIETY OF CILICICAN FIR (Abies cilicica Carr.) FROM
ANATOLIA,REVIEW OF THE FACULTY OF FORESTRY UNIVERSITY OF İSTANBUL.
Toros göknannın tip alttürü (Subsp. cilicica) doğal yayılışını Doğu Akdeniz kesiminde (Mersin, Adana,
Kahramanmaraş ve Hatay) yapmakta olup, tomurcukları reçinesiz ve genç sürgünleri tüylüdür. Buna karşılık,
subsp. isaurica'nın tomurcukları reçineli ve genç sürgünler çıplaktır (tüysüz). Bu alttürün doğal yayılışı
Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya orman bölgeleri).
Toros göknannın Abies cilcica Carr. subsp cilicica ve Abies cilcica Car. supsp. isaurica
Coode ve Cullen olmak üzere iki alttürü bulunmaktadır (COODE/CULLEN 1965, KAYACIK 1980, YALTIRIK/EFE 1994, ANŞIN 1994). Bu alttürün doğal yayılışı Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya ormanbölgeleri).BOZKUŞ (1987), kapsamlı arazi çalışmalarını içeren araştırmalarına göre, bu iki alttürün yayılış alanlarına paralel olarak, kabuk renk ve formlarında da farklılıklar olduğunu belirtmektedir. Göksu Irmağı’nm doğusunda yayılış gösteren cilicica alttürüne ait bireylerin çoğunda, kabuğun titrek kavak gövdesini andıran boz bir renk taşıdığını, ileri yaşlarda ise oransal olarak daha az çatlaklık
gösterdiğini ifade etmektedir, göksu Irmağı’nın batısında yayılış gösteren isaurica alttüründe
ise kabuk renklerinin başlangıçtan itibaren gri veya koyu gri, ileri yaşlarda da gövdenin yukarı kısımlarına
kadar, pul pul derin çatlaklar gösterdiğini belirtmektedir. Prof.Dr. BOYDAK M.,İ.Ü. Orman Fakültesi,
Silvikültür Anabilim Dalı,12.01.2000, A NEW VARIETY OF CILICICAN FIR (Abies cilicica Carr.) FROM
ANATOLIA,REVIEW OF THE FACULTY OF FORESTRY UNIVERSITY OF İSTANBUL.
Volkan bey selamlar; Mentha sp. (yabani nanelerden) olduğunu düşünüyorum. Yaprak,çiçek,tüm gövde ve habitat olarak pozları almak lazım (hocalarımızın tavsiyesi böyle).
Vitex agnus-castus L.
Tespit Başlığı: Vitex agnus-castus (Hayıt)
Yörük dilinde buna "bağırsak veya baarsak" denilir.
Tespit Başlığı: Convolvulus arvensis (Tarla Sarmaşığı)
Trifolium echinatum BIEB.
Tespit Başlığı: Trifolium hybridum var. hybridum (melez üçgül)
Hypericum Perforatum L.
Tespit Başlığı: kantaron
Mespilus germanica L. (Muşmula).
Tespit Başlığı: Muşmula
Toros göknannın tip alttürü (Subsp. cilicica) doğal yayılışını Doğu Akdeniz kesiminde (Mersin, Adana, Kahramanmaraş ve Hatay) yapmakta olup, tomurcukları reçinesiz ve genç sürgünleri tüylüdür. Buna karşılık, subsp. isaurica'nın tomurcukları reçineli ve genç sürgünler çıplaktır (tüysüz). Bu alttürün doğal yayılışı Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya orman bölgeleri). Toros göknannın Abies cilcica Carr. subsp cilicica ve Abies cilcica Car. supsp. isaurica Coode ve Cullen olmak üzere iki alttürü bulunmaktadır (COODE/CULLEN 1965, KAYACIK 1980, YALTIRIK/EFE 1994, ANŞIN 1994). Bu alttürün doğal yayılışı Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya ormanbölgeleri).BOZKUŞ (1987), kapsamlı arazi çalışmalarını içeren araştırmalarına göre, bu iki alttürün yayılış alanlarına paralel olarak, kabuk renk ve formlarında da farklılıklar olduğunu belirtmektedir. Göksu Irmağı’nm doğusunda yayılış gösteren cilicica alttürüne ait bireylerin çoğunda, kabuğun titrek kavak gövdesini andıran boz bir renk taşıdığını, ileri yaşlarda ise oransal olarak daha az çatlaklık gösterdiğini ifade etmektedir, göksu Irmağı’nın batısında yayılış gösteren isaurica alttüründe ise kabuk renklerinin başlangıçtan itibaren gri veya koyu gri, ileri yaşlarda da gövdenin yukarı kısımlarına kadar, pul pul derin çatlaklar gösterdiğini belirtmektedir. Prof.Dr. BOYDAK M.,İ.Ü. Orman Fakültesi, Silvikültür Anabilim Dalı,12.01.2000, A NEW VARIETY OF CILICICAN FIR (Abies cilicica Carr.) FROM ANATOLIA,REVIEW OF THE FACULTY OF FORESTRY UNIVERSITY OF İSTANBUL.
Tespit Başlığı: Doğutoros Göknarı
Toros göknannın tip alttürü (Subsp. cilicica) doğal yayılışını Doğu Akdeniz kesiminde (Mersin, Adana, Kahramanmaraş ve Hatay) yapmakta olup, tomurcukları reçinesiz ve genç sürgünleri tüylüdür. Buna karşılık, subsp. isaurica'nın tomurcukları reçineli ve genç sürgünler çıplaktır (tüysüz). Bu alttürün doğal yayılışı Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya orman bölgeleri). Toros göknannın Abies cilcica Carr. subsp cilicica ve Abies cilcica Car. supsp. isaurica Coode ve Cullen olmak üzere iki alttürü bulunmaktadır (COODE/CULLEN 1965, KAYACIK 1980, YALTIRIK/EFE 1994, ANŞIN 1994). Bu alttürün doğal yayılışı Torosların orta kesimlerinde yer almaktadır (Antalya ve Konya ormanbölgeleri).BOZKUŞ (1987), kapsamlı arazi çalışmalarını içeren araştırmalarına göre, bu iki alttürün yayılış alanlarına paralel olarak, kabuk renk ve formlarında da farklılıklar olduğunu belirtmektedir. Göksu Irmağı’nm doğusunda yayılış gösteren cilicica alttürüne ait bireylerin çoğunda, kabuğun titrek kavak gövdesini andıran boz bir renk taşıdığını, ileri yaşlarda ise oransal olarak daha az çatlaklık gösterdiğini ifade etmektedir, göksu Irmağı’nın batısında yayılış gösteren isaurica alttüründe ise kabuk renklerinin başlangıçtan itibaren gri veya koyu gri, ileri yaşlarda da gövdenin yukarı kısımlarına kadar, pul pul derin çatlaklar gösterdiğini belirtmektedir. Prof.Dr. BOYDAK M.,İ.Ü. Orman Fakültesi, Silvikültür Anabilim Dalı,12.01.2000, A NEW VARIETY OF CILICICAN FIR (Abies cilicica Carr.) FROM ANATOLIA,REVIEW OF THE FACULTY OF FORESTRY UNIVERSITY OF İSTANBUL.
Tespit Başlığı: Abies cilicica subsp. isaurica (Bozkır Göknarı)
Eşşek Nanesi
Tespit Başlığı: Orman bitkisi
Picea pungens Engelm. (Mavi Lâdin).
Tespit Başlığı: Egzotik Tür
Volkan bey selamlar; Matricaria sp. doğrusunuz diye tahmin ediyorum. Hocalarımızın görüşlerine arz olunur.
Tespit Başlığı: Teşhis için yetersiz fotoğraf
Volkan bey selamlar; Mentha sp. (yabani nanelerden) olduğunu düşünüyorum. Yaprak,çiçek,tüm gövde ve habitat olarak pozları almak lazım (hocalarımızın tavsiyesi böyle).
Tespit Başlığı: SG
Volkan bey selamlar; hindiba tohumuna benzettim. Taraxacum sp.
Tespit Başlığı: ?
Büyük oluyor ve çok hızlı uçuyorlar.. Uçara avı zor.
Tespit Başlığı: bağırtlak
Rubus sp.
Tespit Başlığı: Böğürtlen
Mürver'lerden filân mı acaba?
Tespit Başlığı: Eupatorium cannabinum (koyuntırpağı)