Bundan daha fazla yakan ısırgan (Sırgan) görmedim: Urtica dioica subsp. dioica.

Bir de "Sırgan" meselesi var. Bazı Ordulalar bize (Giresunlular'a) "Sırgancı", biz de onlara "kabakçı" deriz. Çeşitli yemekleri ve süt kaymağıyla servis edilen bir çeşit muhallebi benzeri tatlısını yaptığımızdan olsa gerek. Ama hala sırgan mevzusunu aydınlatamadık. Yöresel olarak pek çok bölgemizde reçele "ileçer veya ireçel", leğene "ileğen", lif yerine "ilif", raf yerine "ıraf" denir (hatta gavurca stop yerine istop gibi). Ancak kırk yılda bir kelime gerçekten (i) veya (ı) ile başlar (ısırgan gibi). Bu durumda da "sırgan" deriz (Karadeniz'in aksiliğinden olmalı) :)