4 Yorum

1. 

   Ediz Hakan YÜCEL21-03-2013 18:54

   uygun güneşde çok janjanlı ellerine emeğine sağlık
2. 

   Fikret KARACAN23-03-2013 17:36

   eksik olma güzel abim.selamlarımla.
3. 

   Fikret Can05-12-2013 17:55

   Unutamadıklarım : Bir tarlamız vardı.Köyümüzden uzakta.Eskilerin tarifiyle ’’kuş uçmaz,kervan geçmez’’ dedikleri,işte o kadar uzakta.Annem gelemedi o gün.İki canlı.Akşam,sabah yani.Ama nevalemizi çıkın yaptı,tutuşturdu elime.Bir ekmek üç yumurta. On yaşlarında bir sıskayım.Çapaları omuzladı babam.Testi de bir elinde.Gün doğmadan çıktık yola.Kuşlukta varabildik ancak.İşte orda geldik göz göze bu haylazın atasıyla.Ne bilirdim sin yazıp,şın okuduğunu.Yere bakan,yürek yakan olduğunu.Bir evlek tuttuk ve başladık çapa yapmaya.Benim iş kolik babacım ; ha gayret şu evleği çıkalım,ha az kaldı,şunu da bitirelim dedikçe,güneş tepemizden epey bi aşmış.Yaprak salınmıyor. Ayrık otları yemyeşil,mısırlar soluk benizli.Biz mısırlardan yanayız.Onları boğulmaktan kurtaracağız ama,şu nemli,yapışkan,cehennemi bir sıcak bizi boğmasa. Karnım da zil çalıyor.Kendimi düğün sofralarında düşlüyor oldum.Babama bir şeycik diyemiyor,yutkunup duruyorum.’Kervan geçmezin doğru,’kuş uçmazın yanlış olduğunu nerden bilirdik. Derkeen..Babamın ’’Yetiş Fiko’’ çığlığıyla irkildim de,çocukça hayalerimden çıkıp,mısır tarlasına döndüm.Aman tanrım! bu da ne! Görünen o ki,peyniri tilkiye kaptıran karga,hırsını bizden almaya azimli.Havalandı bizim çıkın.Ne çıkını hazinemiz,karganın pençesinde.Karga gider,o gider.Daha önce çok civciv kaptırdık bu yaramaza da,öğlen yemeğimiz ilk.Rüzgarın oğluyuz ya o çağlar.Seyirttik.Yalın ayak.Gerçekten dere tepe.Karga üstte,ben altta. İki yumurtayla döndüm.Sadece iki ezik yumurta ’’yetişemedim baba’’ dedim utanarak.’’Aferin’’ dedi,’’ kavruk nasırlı elleriyle saçımı okşayan babam ’’Sen elinden geleni yaptın.Herkesin bir rızkı var.Karganın bile’’ dedi ve otoriter ve sevecen bir tavırla ekledi ’’Hele uzat şu testiyi,ben zaten acıkmadım !..’’ O gün bugündür kovalarım bu sevimli marsığı.Ne o zaman,ne hiçbir zaman bu kadar yaklaşamadım.Hazır gözümün içine bakarken,istesem mi şu atalarının bana olan borcunu ? 14.03.2006 tarihinde,Fotoritik kullanıcısı Sevgili Kamil Öğe’nin ‘’Ekin Kargası’’ adlı fotoğrafına yazdığım yorumdan alıntıdır.Seninle Paylaşmak istedim Adaş'ım..
4. 

   Fikret KARACAN03-01-2014 21:05

   Ne ayıp etmişim aylar hatta yıl geçmiş üzrinden ama yeni fark ettim geçim telaşından bu güzel yaşanmış hikayenin gerçi sizin ömrünüz hikayeden çok ciltler olur Fikret babam.her fotoğrafınızda bir cümbüş her fotoğrafınızda bir olay her fotoğrafınızda binlerce sohbetler doğuyor.iyiki tanımışım sizin gibi değerli doğaya ve barındırdıklarına saygılı sevgili abiyi,Baba dedim yürekten inanarak çünki gördüm kuşlar ve diğerleri için yaptıklarınızı ellerinizi kan içinde bıraktığınızı çamurun içinde yüzercesine debelendiğinizi bu sevda için.Ben gördüm ve size inandım bu tam bir doğa adamı diyerek.Bu lafzımı affet güzel ağabeyim babam,ama gerçekten 100 adam içinde parmakla bu diyerek gösterilecek tek kişi olurdunuz....