Yenileri,gençlerimizi tenzih ederim.Her şey bir fotoğrafla başladı.Birçoğumuz Fotokritik’de tanıştık.Dostlukların temelleri o ilk yıllarda atıldı.Bu mümtaz camianın çatısı o dönemde çatıldı.Acemiydik,çömezdik,amatör ve azimliydik.Ele sıkılı yumruk,dosta tek yürek gibiydik.Bahar dalları gibi büyüdük,serpildik.Çocuklar gibi şendik ve Fotokritk’e sığmaz olduk.
Kaptığımız virüsü,kurda kuşa bulaştırdık.Bir ilkbahar sabahı,uzak diyarlardan gelen hacı leylekler,nur topu gibi bir bebeği kucağımıza verdiler.İlk mürüvvetimizdi bu,TRAKUS dedik adına.Yuvasını yuva bildik.Kar kış demedik,dere tepe düz ettik,her çiçekten bal derledik,Ana Kraliçe’mize baktık,besledik,büyüttük.
Gözeriminden öte,sınırsız uzay gibiydi ideallerimiz.Yuvamıza girerken,ırk,renk,cinsiyet,dil,din,siyasi veya diğer bir inanç,ulusal veya sosyal köken, servet, doğuş veya herhangi diğer bir fark gözetmeden,kimliğimizi,egomuzu,kapının dışında bırakmak gibi...Makam,mevki,cüzdan farkı gütmeden,yediden yetmişe eşitlik gibi… Fotoğrafa basa basa merdivenleri çıkıp,Doğa Ana sevdamızı tüm dünyaya yaymak gibi…Yalnızlık duygusundan kurtulmak için,bilmem kaç yüz bin ışık yılı ırak uzayda,bir mikrop aradığımız şu devranda,bu cennet gezegenin ilk sahipleri,yaban hayat dostlarımıza arka çıkmak,göz kulak olmak gibi…Ankara,İzmir,Anadolu,Trakya ve tüm ülkeyi kucaklayıp,kol kırılsa yeni içinde kalan,dev bir aile olmak gibi...Beş kıtaya yayılıp,bayrağımızı kutuplarda bile dalgalandırmak gibi…
Çömezlik deryasını geçtik,çıraklık çayında boğulduk ne yazık.İdealleri geçtik,fotoğrafı kıble,egomuzu bayrak yaptık.Şişindikçe şişindik,amatör ruhumuzu,hocam,üstadım,mirim,pirim,ustam gibi,içi kof iltifatlara kurban eyledik.Öncü ustalarımızı tek tek kaybettik.Genç kitlelere örnek olmak yerine,sahneyi kaptık,kendimiz çaldık,oynadık.Puanları yeşil dolar addettik,ala vere puanları gördükçe kendimizi Yaşar Doğu zannettik.Zirve! yolunda baş vurduğumuz atraksiyonlarla şeytanı bile çatlattık,Cizvit Papazlarına şapka çıkarttık.Nice çamları yerle yeksan eyledik,küfür edebiyatında yeni çığırlar açtık.Primat dürtümüze yenildik,Sevdiceğimiz yerine,bir birimize,er! meydanlarında randevu bile verdik.Ve böylece,adım adım Pompei’nin son günlerine geldik dayandık.Güzelim Trakus’u,büyük bir maharetle Traküs’e çevirmeyi becerdik.
Biz vira enerji kaybederken,Ankara’lı dostlarımız arı gibi çalışıp,yeni bir yuva kurdular.Hay huy içinde ıskaladığımız bir yuva.ORNİTOFOTO’yu duydunuz mu ? KUŞ ve YABAN HAYAT FOTOĞRAFÇILARI DERNEĞİ. Evet evet,yanlış okumadınız,bu bir dernek.Yıllardır özlemini çektiğimiz,yasalar önünde kimliği,kişiliği olan,kimsenin,parasını ben verdim,burası benim mülküm,diyemeyeceği,üyelere ait,bir kurumsal kimlik Ornitofoto.
TANI,SEV,KORU!..
‘’Yaşamdaki canlıları keşfetmek,tanımak ve yapısal bir ortamda belgelemek üzerine kurulmuş bir web sitesidir.’’
Okumak,duymak bile pek hoş geliyor.
Bu gün,feleğin çemberinden geçip,kalfalık aşamasına gelen üyeler,yöneticiler olarak,deneyimlerimizi,yeni mürüvvetimiz DOĞALHAYAT’a yansıttığımız oranda başarabilir,gençlere,yenilere örnek olabilir,hedeflerimize kol kola yürüyebiliriz.
Belki de,kişisel hüzünlerimizi zamana serip,BEN’den BİZ’e varabilir,devri saadette olduğu gibi,kitleleri sürükleyebiliriz,belki kim bilir…
Hayal edenleri,hayata geçirenleri,emek verenleri gönülden kutluyor,başarılar diliyorum.
Bir hayalim var!.. Sevgili Doğalhayat’lıları,Sevgili Ornitofoto’luları,Sevgili Trakus’luları ve tüm doğasever dostları kol kola görmek…
Saygı ve sevgilerimle.
22 mart 2013 Büyükçekmece
- Tespit Tarihi: 2011-04-12
- Yüklenme Tarihi: 21-03-2013
- Görüntülenme Sayısı: 2316
- Gözlem Lokasyonu: tepecik
- Şehir: İstanbul
- Ülke: Türkiye
- Ekipman(Gövde): Canon EOS 40D
- Ekipman(Lens): Canon EF 400mm f/5.6L USM
bu camiada her türlü fetiş anaforuna kapılmış bir insan olarak söylediklerine katılmamak elde değil.lakin yanlışı yapmadan dogruyu bulamazdık , diye de avutuyorum kendimi ,yine kendime kızan benliğimle beraber. Gölbaşı yavrucak köyü yakınlarında karşılaştığım bir çoban bana hayatımın sorusunu sorana değin hiç sorgulamamıştım kendimi.." Ne için çekiyorsun" dedi çoban.genelde her şeye bir cevap yanımda taşırım en azından durumu kurtarmak için ancak o soruya verebileceğim cevabı değil yanıma almak hiç sormamıştım bile kendime. İfademden anladı sebebimin yere basmadığını.Haklıydı da dilim tutuldu bir şey diyemedim.. Tebessüm edip koyunlarının peşi sıra gitti. düşünmeye başladım ne için çekiyorum diye kendi adıma itiraf ettiğim şey beni o kadar yaraladı ki kabul edemedim kendime yakıştıramadım bir süre.inkar ettim. lakin gün gibi ortadaydı ..egom için çekiyordum. oturup üşenmeden saydım kaç kuşları tanımayan kişi fotograflarımdan bir şey hissedip yazmış diye toplam sayı iki elim ve bir ayağımın parmaklarında kaldı.Yazık dedim bu kadar harcanan zamana zaten kuşu hali hazırda fotograflayana anlatacaksam ne manası var. Sıyrılmam çıkmam gerekiyordu bu değirmenden ve daha geniş bakmam gerekiyordu ne yaptığıma. yola çıkışım basitti içtendi ama hangi yol ayrımlarında yanlış tarafa döndüm ki bu kadar çabuk kayboldum ve yola neden çıktığımı unuttum...olmadı deyip vazgeçmek en kolayı hatta çizgi film mantığı ban göre mücadele hep devam edecek yanlışı nerde yaptığımı her defasında sorgulayıp düzeltip bir sonraki yanlışa kadar. Ancak birey olarak bunu gerçekleştirmek imkansız..biz olmak gerekli. aynı hedefe dogru yürüyen bir topluluk olmak gerekli. hedef ve amacı olamayan topluluklara bakınız hep yüzleri birbirlerine dönüktür .bu kısır döngü bir yerden sonra yüzüne baktığın kişide kusur araman görmene sebep olur.ancak bir topluluk belli bir hedefe dogru kilitlenip yönelmisse kimsenin birbiriyle ugrasmaya kasının üstünde gözün var demeye ne fırsatı ne de zamanı olur. Bu nedenle hedefimizi her fırsatta hatırlatıp sapmamak da benim en büyük hayalim fikret abi... hoş geldin sefalar getirdin....
Hoş geldin Fikret ağabey, enfes bir foto ile seni görmek çok güzel.. emeklerine sağlık.. Selamlar saygılar..
Çok tatlı...
emeğine sağlık fikret abi sunum ve kompozisyon nefis olmuş kutlarım selamlar saygılarımla
Çok hakılısınız demenin ötesinde bir şey gelmiyor aklıma.Ne deyim maalasf çok hakılısınız... Sizde haklısınız, sevgili Hanay'da.... Umarız Doğal Hayat'la her şey kendi ve gerçek doğasını bulur :)) Selam ve saygı ile...
Evet evet öyle oluyor genelde doğru dedin abi :) O yüzden öğrenci adam okula zor para yetiştirirken 500mm-600mm bilmem ne makinalar , lensler peşinde koşuyor, apaçık ego vs, Neyse, gene de arada güzel şeyler hep oluyor sistematik olamasa da, En azından arkadaşlarımız var artık bir çok şehirde selamlaştığımız .. Tabiat adına da uğraşmaları görmemek imkansız, e biraz zayıf filan ama, olacak işte .. Ellerine sağlık, selamlar
Sevimli bir kare olmuş :)
http://dogalhayat.org/tam-puan-nedir/
teşekkürler bayım iyiki varsın..
Dilerim bu kare kadar güzel hayallerin gerçek olur Fikret abi, sadece duyduğumuz dönemlerin bile abisisin dileriim sizler daha çok yol gösterici olursunuz da ''küslük'' kelimesi çıkar lügatlardan. Doğayı sevip de insanı sevmemek mümkün mü ? Sorun sanal ortamda hızla alevlenen duygular kolayca yazılan kelimeler, ötekiler duygusu, farkları anlamaya çalışmak yerine herkezi kendimize benzetme çabası, iktidar ve yönetme hırsı...Sevmek her sorunu çözer kalplar yumuşasın yeter..Sevgi ve Selamlar...
geç tanıdığım ama dünya tatlısı ağabeyim iyiki buradasın,selam ve saygılarımla
Bidayette fotoğrafın her dalıyla ilgilenir,FK’deki gerçek fotoğraflara eleştiri yerine kısa hikayeler yazardım.Bu vesile ile fotoğrafçılarla da tanıştım.Aklıma hinlik geldi.Gerçek fotoğrafçıları (ki onlara ‘’kayıkçı’’ diye takılırım) Trakus’a kazandırmak.Dedim ki : bizim kuşçu çocuklar dünya ölçeğinde güzel belgeler çekiyorlar,siz bize uymayın.Kendi kulvarınızda yürüyün ve kuşlarla fotoğraf sanatını mezceden fotoğraflar çekin.Unutamadığım bir gün 10 ocak 2008.Virüsü bulaştırdığım kayıkçılardan beşiyle arazi yapıyorum.Konumuz,genelde kuşlar,özelde yalıçapkını nasıl çekilir.O gün ak başlı çinteyi bulduk,iyi mi.Acemi şansı bu olsa gerek.Neyse,sonuçta gördüm ki,puan sistemine,alkış büyüsüne biat edip,bize ayak uydurdular ve ortada ne fotoğraf kaldı,ne sanat.Kaygını paylaşıyor,aynı sistemi uygularsak,korkarım ki,bizi örnek alan gençleri de,fotoğraf çekmek yerine belge çekmeye,doğa sevdası yerine,o engin zekalarıyla,küfür edebiyatını geliştirmeye özendirmiş oluruz.Yılarca üstümüze sinmiş alışkanlıkları değiştirmenin zorluğu malum.Sonuçta,hayvanlardan tek farkımız (sözüm ona) düşünebiliyor olmamız.Önerilerinin iyi bir şey olduğuna aklımız basarsa ve sen de nefes almamıza fırsat verirsen eğer,biz dinazorlar da elimizden ne gelirse yaparız.Ne demişler,sabırla koruk,üzüm olur.Hoş bulduk.Niyetinizi,çalışmalarınızı pek beğendim.Gelişmeleri de.Allah utandırmasın.Şahsında,katkıda bulunanları bir kez daha kutlamak isterim Sevgili Mehmet.
Hoşbulduk,sağolasın Sevgili Bedri.Hem seni,hem gelinimi ve hem de yakışıklı delikanlıyı özlediğimi bilmeni isterim,Sevgili Berrin'in ifadesiyle,Sumrucanlar 4/8 nisan arası gelecekler.Umarım yine Sumru Adası'nda karşılaşırız.
Berhudar olasın Saygıdeğer kadim dost Münevver. Avrupa Yer sincabı (gelengi) gözlem notlarımdan : ‘’Yer : İstanbul/Büyükçekmece/Menekşe Köprüsü Mevkii Tarih : 14 mayıs 2011 Habitat : Kullanılmayan,kuzeye bakan,otların yer yer bir metreye ulaştığı çayırlık alan. Gözlemlenen yuva sayısı,konumu : En yakını bana 2,5 m.birbirinden 4/5 metre mesafede,sacayağı gibi konumlanmış 3 yuva. Gözlemlenen birey sayısı : 6 Hava durumu : Güneşli,açık,hafif rüzgarlı,19 c. Gözlem süresi : 10 00-12 05 Koloninin güvenliğinden sorumlu erkekler,görüş alanı açık,yüksekçe bir noktada,arka ayaklarının üstüne dikilip etrafı gözetliyor,bir yandan da taze filizlerle besleniyorlar.. Dişiler,ön patileriyle toplayıp,avurtlarını şişiresiye ağızlarına tıkış tıkış doldurdukları,demet demet taze otları vira yuvaya taşıyorlar.Her dişinin hasat alanı yaklaşık 5m .yarıçaplı bir daire.Bir balya otla yuvaya giren dişi,ilk üç seferde 6-7 saniye,dördüncü seferde üç dakika kadar yuvada kalıyor. Komşu dişi,bana yakın yuvanın sınırını ihlal edince,ev sahibi komşusuna saldırdı.Alt alta,üst üste yuvarlanıyor,çığlıklar yükseliyor.Bir ara uzak dişilerin dalaşını izledim,müthiştiler.Erkeklerin yüzleri yara bere içinde.Sanırım eş bulma döneminden kalma kavga izleri.Ama,dalaşan dişiler bir birini yaralamadılar. Boyutlarına oranla çok hızlı koşuyor,zaman zaman yuvadan 100 m kadar uzaklaşıyor,geri geliyorlar.Gözlem sırasında bana yakın yuvaya 8 bağ ot gitti. Başımın üstünden,ardı arkası kesilmeyen kalabalık sürüler halinde geçen arıkuşlarının coşkulu sesleri geliyor.yuva alanlarına varmak için kanat çırpıyorlar. 12 00 : el ayak çekildi,tek birey bile kalmadı alanda.Sanırım siesta zamanı.’’ Nisan başında sumrular gelecek,gelengiler kış geçirdikleri toprak altından çıkıp,bahara ‘’merhaba’’ diyecekler ve bendeniz onları izlemeye devam edeceğim. Saygı ve sevgi ile.
Teşekkür ederim Sevgili İbrahim.
Merhaba Fikret baba, o güzel çiçeklerin arasında ne kadar da mutlu görünüyor. Eminim sende bir o kadar mutlu gözlerle bakmış ve deklanşöre basmayı unutmuşsundur bir süre, izlemişsindir bu sevimliyi. Ellerin gözlerin dert, keder görmesin. Sevgilerimle
TRAKUS ile 6.YILIMIZ Herkes ölümsüz olmayı ister.Bunun olası olmadığını bile bile.Daha sonra da eserlerinin ölümsüz olmasına gayret eder.Özellikle sanatçılar. Onlar içlerinde panteizmin virüslerini taşıyanlardır.Yaratma dürtüsü hep içlerindedir.Öldükten sonra ölümsüzleşmek öyle kolay birşey değildir.Hayatımız ile ilgili önemli bilgiler çok da önemli değildir. Ama hafızalarda bıraktığımız izler çok iş görür.Hafızamda istanbul'da düzenlenen bir ORNİTOFOTO toplantısı ve kuşlar dünyası için o zamana kadar yapılamayan bir eseri elinde tutan bir adam(Serhat Tigrel) yardım istiyordu.Plastik topla maç yaptığımız futbol sahası olmayan okul bahçesinde elinde meşin topuyla "Gelin bununla oynayalım hep birlikte sizinle olmaz mı ?" diyordu. Arayıpta bulamadığımız birşey.Hepimizi, bırakın ülkeye tanıtmayı , dünyaya taşıyacak kadar güzel birsey. Hemen kucakladık tabiiki. Pek çok kişi bu okulun bahçesinde oynamak istedi. Kuştan anlayan herkes takımdaki yerini aldı.Şampiyonlar çıkardı ödüller aldı, binlerce dostluk kuruldu, gidenler, kırmızı kart görenler.Hakemlerin attıkları, oyuna devam etmeyenler, edemeyenler.Seyirci kalanlar, alkışlayanlar, şak-şak cılar. Bu sitede tanışıp kanka olup sonra birlikte ayrılıp dostluğa devam edenler.Daha önce dost olduklarını sanıp bu site yüzünden dostlukları bozulanlar, başı belaya girenler, toplumda yer edinmeye çalışanlar, ders çalışanlar, aşık olanlar , saymakla bitmez. Ama birgün bile hep korktuğum benim çocukluğumdaki komşumuz hakîmin oğlu gibi;meşin topu alıp kaçmayı hiç denemedi Serhat Tigrel.Orkestra şefi olmak kolay değildi, sonradan olma virtüözler çoktu. Ama o kimsenin ne dediğinden etkilenmeden kendi bildiği gibi yaptı. Bence iyi de yaptı. Oradan nedeni ne olursa olsun tasvip etmediğim(yok olan kuşlar adına ) gidenler; kendilerini çok yetenekli, sanatçı, fotoğrafçı sayabilirler. Bence bu işe devam edenler en yetenekliler, çünkü buralarda yol yordam öğrenip, üç ayda, en ucuz makine ile türün en güzel fotografını çekebiliyorlar. Dünya çapında yarışmalarda oduller alabiliyor, en unlu yerlerde sergileyebiliyorlar Meslekleri, öğrenim durumları, ekonomik durumları , yaşları hiç önemli değil üstelik.Her gün bir türü daha tanımak, bir habere tanık olmak. Bir etkinlikte yer alabilmek mümkün . 50 yıllık toplamı elli kişi bile olmayan ülkemiz kuşçuları dünyasını 6 yılda 60 katına çıkardı bu girişim. Sanal alemin iletişim kazaları bir nebze yaraladı ise de bu hareketlerin gönüllerde bıraktığı yaralar bence cok daha derinde. Bir kez daha Serhat Tigrel ' i ve siteyi açarak, izleyerek , fotografa bakarak, yorum yazarak, fotograf yükleyerek, yarışlara katılarak , görev alarak takımda yer almaya çalışan ve halen orada ve burada , yaşadığı olumsuzluklara rağmen duran herkesi kucaklıyorum bence kuşlar aleminin en mükemmel insanları onlar, kuşlara bakarken hiçbirşey onları geri çeviremedi. Sevgilerimle (atmacamana ) Cavit Bilen
Fikret Abi nefis kare, elinize sağlık. Selamlar.
ellerine sağlık abi can iyiki varsın
Saygıdeğer Tuğba Kızım,gelmiş,biri ''Hıçkırık'',diğeri Anne Şefkati'' adlı fotoğraf olmak üzere iki yorum yazmış,gitmişsin.Mutlak sebebin vardır,ama ben bilmiyorum.Aramıza katılıp,gayretlerimize destek olmandan memnun olacağımı bilmeni isterim.
10 Ocak 2008 saat 12:32 . . . "serçedir serçe" diye takılmıştım size maalesef, ustam. hatta ben "çinte" yerine sizin fotoğraflarınızı çekmeyi tercih etmiştim. bize görmemiz gerektiğine dair iyi bir ders olmuştu. geçmiş zaman olur ki . . .
10 Ocak 2008 saat 12:32 . . . “serçedir serçe” diye takılmıştım size maalesef, ustam. hatta ben “çinte” yerine sizin fotoğraflarınızı çekmeyi tercih etmiştim. bize görmemiz gerektiğine dair iyi bir ders olmuştu. geçmiş zaman olur ki . . .
Aslolan yürek,iyi niyet Sevgili Bülent.Bak,ne güzel serçe deyip çekmemişsin,ama,beni çok mutlu eden o anı çekmiş,hikayenin eksik kısmını tamamlamışsın.Teşekkür ederim.
Müthiş bir güzellik.. Yeni gördüm ellerinize sağlık.
Henüz ziyaret etme fırsatı bulamasam da,bu günlerde toprak altından yine yer yüzüne çıktıklarını biliyorum,teşekkürler Sevgili murat.,
çok şirin elinize sağlık